Najstarsze wzmianki o Przeździatce pochodzą z początku XV w., kiedy to wielki książę litewski Witold nadał Sokołów wraz z przyległymi wsiami i folwarkami swojemu sekretarzowi Mikołajowi Sepieńskiemu herbu Nowina.
W 1415 r. wieś została uposażeniem pierwszego kościoła pw. św. Michała Archanioła i św. Małgorzaty w Sokołowie, nadanym przez Mikołaja Sepieńskiego. Przeździatka była jednym z trzech folwarków, obok Kupientyna i Ząbkowa, tworzących dobra sokołowskie. Drewniany, okazały dwór, będący siedzibą dóbr w Przeździatce, wzniósł Ignacy Ogiński. Prawdopodobnie wtedy nowa siedziba została otoczona ozdobnym ogrodem, położonym nad stawami i źródliskami dopływów Cetyni. W latach 1788 – 1808 właścicielem Przeździatki był Michał Kleofas
Ogiński, dyplomata i kompozytor, który w swym dworze przeździeckim gościł króla Stanisława Augusta, powracającego z sejmu grodzieńskiego w 1793 r.
Później Przeździatka należała do Kobylińskich, którzy nabyli dobra w 1808 r., a sprzedali w 1843 r. Elżbiecie z Lorentzów Hirschmanowej. Obecny pałac w Przeździatce wzniesiony został z inicjatywy Hirschmanów, którzy do zaprojektowania nowego domu zaangażowali w 1859 r. znanego architekta, Henryka Marconiego. Następnymi właścicielami majątku i pałacu byli Sobańscy (od 1904 r.) i Malewiczowie, którzy mieli go w posiadaniu od 1924 do 1944 r. Podczas II wojny światowej, w 1944 r., po wycofaniu się Niemców, pałac zajęli sowieci i urządzili tu polowy szpital wojskowy. Po wojnie majątek rozparcelowano oraz utworzono w nim PGR. Po 1946 r. pałac został odnowiony i 
przeznaczony na szpital, który funkcjonował do końca lat 80 -tych XX w. W tym czasie przeprowadzono w nim jedną z większych przebudów. W latach 90 -tych opuszczony pałac uległ dewastacji. Przed całkowitą ruiną uratowało go przekazanie Kościołowi na cele charytatywne. 9 lutego 2000 r. powołano w tym miejscu Dom Miłosierdzia im. Jana Pawła II Caritas Diecezji Drohiczyńskiej.